Zonsverduistering

In alle werelddelen zijn er mensen die een zonsverduistering bepaalde krachten toebedelen. In een aantal culturen spelen de oude mythes nog steeds een belangrijke rol bij zulke 'wonderbaarlijke' gebeurtenissen. Deze culturen beleven de zonsverduistering naar hun eigen godsdienstige hartstocht. Sommige culturen gaan de zonsverduistering met beven en angst tegemoet. Andere culturen zien op die momenten niets in de medische wetenschap en geven zich over aan de genezende krachten van het wonderbaarlijke moment, in de hoop van hun kwalen te worden genezen.

In Pakistan voerden de ouders van verlamde kinderen een opmerkelijk ritueel uit rond de zonsverduistering. Vlak voor de zonsverduistering begroeven de ouders hun verlamde kinderen tot aan hun halzen in een modderig rivierbed. De ouders geloofden dat de zonsverduistering hun kinderen zou genezen van hun verlammingen. Twee verlamde meisjes en een jongen werden tot hun hoofden voor 90 minuten begraven in de Indus Rivier in de zuidelijke stad van Huderabad, terwijl een geestelijke leider de koran reciteerde.

Dhr. Arif Shah gelooft heilig in de genezende kracht van de zonsverduistering. Iedere zonsverduistering gaat hij naar Hyderabad om de lijdende mens te helpen genezen. Hierbij leest hij teksten uit de Koran. Volgens Dhr. Arif Shah verleent Allah tijdens een verduistering machten in de verlamde lichaamsdelen van gehandicapte mensen om hen te genezen.

De vierjarige Palwasha is aan de linkerzijde verlamd. Haar vader Nadeem hoopt dat de gezondheid van zijn dochter zal verbeteren door het ritueel. Al zou ze niet helemaal kunnen genezen, dan hoopt hij dat h et haar helpt om haar gezondheid te verbeteren, zodat ze weer gelukkig kunnen zijn.

Volle maan

Een verscheidenheid aan ervaringen door de eeuwen heen hebben mensen ertoe gebracht te besluiten dat de maan een geheimzinnige macht heeft. Er bestaat meer bijgeloof over de invloed van de maan dan gelijk wat dan ook, vooral de overtuiging dat de volle maan mensen krankzinnig maakt. 'Lunatic' en 'loony', Engelse woorden voor respectievelijk 'krankzinnig' en 'knettergek' zijn trouwens afgeleid van 'luna', de Latijnse term voor 'maan'.
Is er enige waarheid omtrent het bijgeloof dat krankzinnigheid verband houdt met volle maan, of zijn bijgelovigen zelf krankzinnig?

Vele oude vormen van bijgeloof waarschuwden voor de vernietigende gevaren van maanlicht op de menselijke geest. Aan zwangere vrouwen werd verteld dat als zij bij volle maan buitenkwamen zij een krankzinnig kind op de wereld zouden zetten.

Er zijn passages in de Talmoed, en het Oude en Nieuwe Testament, die waanzin aan de gevolgen van 'slapen in het licht van de maan' toeschrijven. Volgens een oud Iers bijgeloof veroorzaakt slapen 'terwijl de maan op uw gezicht glanst' een vorm van blindheid en dwaasheid, 'moonstruck' genoemd.

De vroege geneeskunde veronderstelde als eerste een fysiologisch verband tussen de maan en krankzinnigheid. Romeinse artsen gingen er van uit dat het maanlicht de samenstelling van de vochtigheid in de lucht beïnvloedde en zo beslag op de hersenen kon leggen.

Paracelsus, een arts uit het begin van de 16de eeuw, zei dat de maan "de kracht heeft om reden uit een mens te scheuren door hem van zijn humeur en geestelijke deugden te beroven". Volgens hem was de invloed van de maan het krachtigst bij volle maan.

Het verband tussen volle maan en waanzin vind zijn oorsprong in een Engelse wet. William Hale, die later opperrechter van het Hooggerechtshof van Engeland werd, schreef in de jaren 1600: "De maan heeft een grote invloed op alle ziekten van de hersenen... vooral zwakzinnigheid; dergelijke personen zijn bij volle en nieuwe maan, vooral tijdens de equinoxen en de zonnewende, in de hoogste graad van krankzinnigheid".

Waanzin, veroorzaakt door de maan, werd als een feit aanvaard toen Dr. Benjamin Rush, één van de ondertekenaars van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, schreef dat wanneer de maan naar volle maan evolueert de aard van de luchtvochtigheid wijzigt en de intensiteit van het maanlicht toeneemt, dit nefast interacteert op mensen met allerlei verschillende soorten ziekten, maar vooral gekken tot meer waanzin drijft.

Een encyclopedie uit 1827 verklaarde dat 'Wanneer de maan bijna vol is, of nieuw, zijn de mensen meer slechtgezind dan bij andere tijden… krankzinnigheid komt in deze tijden tot een paradox'. 

Mijn eigen ervaring

Het is vrijdag en we gaan op excursie. Aankomend in het gebied komen we aan op een parkeerterrein. Het is er heel glad door al het ijs/sneeuw/regen. We klimmen een hele hoge trap op en ben al een beetje buiten adem. Eenmaal op de top en we kijken uit op een prachtig uitzicht van het project. De oudheid van het gebied facineert mij en vind het zo bijzonder dat de natuur in Nederland dit nog heeft. De leraar geeft ons als opdracht om rond te lopen in het gebied. Samen met een een paar mede studenten lopen we door het gebied. We lopen de weg uit en plotseling schieten daar reeën voor ons langs. Smane met mijn mede student gaan we op zoek naar sporen van het dier en dat ging makkelijk aangezien er sneeuw ligt. Een stukje verderop staat een hutje dat iemand heeft gemaakt van takken! Wij hebben ook zoiets gedaan met Bushcraft en was leuk om terug te zien! Op richting de auto en de heuvel af. Dat deden we natuurlijk niet lopends, maar glijdend van de heuvel. Dit bracht erg veel lol met ons mee!

Mede student

Het gebeid waarin we waren was een recreatie gebied, dit was goed te zien aan hoe het gebied ingericht was, vooral de parkeerplaatsen en de borden. Daarnaast was de grote trap netjes onderhouden. Het was een rustig gebied maar waarin de menselijk hand goed te zien was. De oudheid in dit gebied was ook nog aanwezig, zoals de loopgraven vanuit de 2^de wereldoorlog en de berg van klei leem.  Toen we net het gebied in liepen zagen we een valk die aan het jagen was (was dit nou de boomvalk??), meerdere keren ging hij van de boom naar de grond en de lucht in. Toen we boven op de heuvel waren en met een klein groepje vooruit gingen zagen we twee reeën weg rennen.

Wat ook opviel in het gebied dat het rustig was maar dat de grazers die er zouden moeten rond lopen niet te zien waren en ook geen sporen daarvan.

Ook erg leuk was dat we van de heuvel af gingen sleeën, hoewel de grond hobbelig was en er af en toe een struikje op de verkeerde plek stond, was dit echt super om te doen!!

Mede student

Na één oogopslag was het al duidelijk dat dit een druk bezocht gebied is. De grootte van de parkeerplaats, de vele bankjes en de informatieborden. Ook is dit het de eerste keer dan we al bij de parkeerplaats meer dan 10 personen hebben gezien. Op andere excursies kwamen we bijna nooit iemand tegen, nu werden we omringd door de nordic walkers. De informatie borden waren duidelijk, met veel plaatjes en zelfs een uitleg hoe het gebied ontstaan was met een duidelijke tekening hierbij.

Na een stukje wandelen in het gebied wordt nog duidelijker dat het een druk bezocht gebied is. Er staan duidelijke borden hoe er om gegaan moet worden met de loslopende dieren. Ook is er een goed onderhouden trap naar boven de berg op. En ook hier staan overal weer bankjes. De dag dat wij de het gebied bezochten lag er overal sneeuw. Tijdens de wandeling zagen we veel sporen van dieren. Van een konijn een voetspoor in de sneeuw. Poep van een rund en aan de begrazing van sommige planten werd duidelijk dat er ook reeën in het gebied voorkomen. Dit hadden we ook al gezien op het informatie bord en tijdens de wandeling werd dit nog eens bevestigd door twee reeën voor ons op het pad te zien.

Voor mij was het een hele leerzame wandeling, veel bezig geweest met wat zie ik? En wat kan ik hier dus van afleiden. Bijvoorbeeld er stond een boom met heel veel takken, alle kanten op. Frank vroeg mij, wat kun je hier nu aan zien. Ik dacht deze is niet gekapt. Maar het bleek dat deze boom vroeger altijd alleen heeft gestaan en daarom zoveel uitlopende takken had. Ook stonden er veel  hulsten. Als deze plant ergens groeit betekend dit dat de bodem oud en ongeroerd is. Vond ik ook een erg leuk weetje. Verder hebben we ook nog loopgraven gezien uit de tweede wereldoorlog. Heel bijzonder want als niemand dat had verteld had ik gedacht dat het een slootje was.

Een leerzame excursie in een bijzonder gebied. Aan de ene kant zijn er nog hele oude kenmerken van het gebied zichtbaar maar aan de andere kant is het volledig aangepast aan recreatie. Heel bijzonder om te zien dat dit allebei te vinden is in het zelfde gebied.

Op naar het natuurgebied 'Tusschenwegen'. Dat ligt tussen twee stadjes, namelijk Oude Pekela en Winschoten. Het is mogelijk om dwars door de natuur te gaan via een fietspad. Het natuurgebied bevat wilde planten, maar voorheen was dit allemaal land van de boeren. Het land, de akkers zijn gekocht van de boeren en daar heeft de gemeente dit gebied van gemaakt. Het is dus niet de natuur dat van oorsprong hier is ontstaan.

Op naar het fietspad. We volgende route te fiets om de beleving mee te maken. Een lange weg voor ons uit en dan de heuvel op fietsen. We zien een totaal overzicht van het hele natuurgebied en aan de linkerkant staat een picknick tafel, maar eerst over het rooster heen dat in het fietspad ligt. En ja, we gaan de heuvel weer af. Ik zie een mooie verwilderde natuur met kleine meren. We volgen het pad en stoppen bij een bankje waar we even gaan zitten. Het is een mooi uitzicht vanaf het bankje kijkend op het water. Er zijn zelfs heel veel vogels te zien!

In het water zijn verschillende vogels te zien. De twee mooie sierlijke witte vogels. Ze wisselen veel van plek. Vaak zijn ze te zien op de akkers of in een kanaal, maar de laatste tijd zijn ze meer te zien in het natuurgebied. Dan is er een mooie groep vogels te zien in het water, zowel mannetjes als vrouwtjes. Die zien heel verschillend van elkaar.

We gaan weer van het bankje af en volgen het pad. We maken een halve cirkel om een klein heuveltje heen waar allemaal bomen op staan. En dan zien we aan de linkerkant nog een meertje. Deze is ongeveer de helft kleiner. We volgende de route verder. In de verte zijn allemaal schapen te zien die het gras opeten. In de zomer waren hier grote soort harige runderen te zien. Echt heel indrukwekkend. We fietsen door en zien een klein heuveltje met een rooster in het fietspad. We zijn alleweer door het natuurproject heen.

Op naar het natuurproject vlak achter onze boerderij. Ik ga de zonsopgang en zonsondergang meemaken.

Zonsondergang

Het is bijna 17:00 uur, terwijl ik loop door het hele natuurproject samen met mijn hond. Het is heel bewolkt, maar de zon is door de wolken te zien, althans dat de zon schijnt. Het is heel koud en met een stevig tempo lopen we door het gebied. Mijn hond loopt naast mij en ik heb de camera in mijn hand. Ik kijk rechts van mij en zie een vogel in de boom zitten, een buizerd. Strak kijkt de buizerd mij aan en ik kijk vol bewondering naar de buizerd. Mijn hond begint te blaffen terwijl ik net een foto wil maken en weg vliegt de buizerd. De zon begint onder te gaan en ik hoor allemaal vreemde geluiden. En opeens schrik ik, terwijl niks te zien is. Tja, ik ben niet zo'n hele held wanneer het donker is. Al helemaal niet zo alleen in een natuurgebied, maar gelukkig is mijn hond bij me!

Zonsopgang

Het is bijna 07:30 uur en de zon begint op te komen. Samen met mijn hond gaan we weer door het natuurproject. Het heeft geregent en is nog steeds bewolkt. Jammer is dat. Lopend samen met mijn hond door het natuurproject, terwijl er helemaal niemand is. In de verte is de weg zichtbaar en er rijden veel auto's op weg naar hun werk. Niet iedereen heeft zin om een ochtendwandeling te maken, best jammer. Vlak bij met meer ga ik even staan en zie twee prachtige zwanen. Ze zijn vaker in het natuurgebied te vinden. Toch heel vredig dat zulke dieren om mooi kunnen leven!

Persoon 1:

1. Wat maakt de natuur zo (on)belangrijk voor jou?

Ik heb niet zoveel met de natuur. Sommige plekken zijn mooi om op vakantie te gaan en de natuur te bezoeken, maar in Nederland vind ik het niet zo heel bijzonder. Daarom heb ik er niet zoveel mee.

2. Hoe zie jij de natuur in de toekomst?

Niet heel goed. Vooral door de opwarming van de aarde. Dat vernietigt de natuur en wie weet uiteindelijk ook de mensheid. Alleen denk ik dat ik die tijd niet meer mee maak.

3. Waar moet verandering in komen?

Qua toekomst in verhouding met de natuur, ik denk dat er niet veel te veranderen valt. Het zijn zulke matige bedrijven die je niet kan stoppen en bovendien kunnen we niet zonder auto's en de brandstoffen etc.

4. Wat is jouw gevoel met de natuur?

Ik heb niet zoveel vertrouwen in de natuur, dus heb er geen gevoel bij.

5. Op welke manier ga jij om met de natuur?

Niet op een hele bijzondere manier. Ik gooi wel mijn afval in de prullenbakken, want heb wel een hekel aan afval op straat of in de natuur. Maar goed, ik rijd ook in een auto en vernietig je daarmee ook de natuur.

Persoon 2:

1. Wat maakt de natuur zo (on)belangrijk voor jou?

De natuur is heel belangrijk voor mij. In de natuur kom je tot rust. Een groene omgeving is veel belangrijker dan een omgeving in een stad. Het maakt een lichaam gezonder een tevreden qua geetselijke emotie.

2. Hoe zie jij de natuur in de toekomst?

Op dit moment niet heel positief door de opwarming van de aarde. Maar als wij als mensheid met elkaar samenwerken komen we al een heel eind. Ik hoop dat de wetenschap in de toekomst een oplossing kan vinden dat allemaal milieuvriendelijk is.

3. Waar moet verandering in komen?

De natuur moet zichzelf weer terug ontwikkelen. Wij mensen moeten de natuur ruimte geven zodat de natuur de tijd eraan kan besteden. Wel kunnen wij helpen om bepaalde gebieden te beschermen en dat moet ook ondersteund worden.

4. Wat is jouw gevoel met de natuur?

Mijn gevoel met de natuur is ontspannen. Na al dat hectische werken is er niets beter dan te fietsen in de natuur. Dat geeft zo'n goed gevoel, heerlijk ontspannen. Daarnaast volg ik ook wel eens een natuuruitje op een zondag. Zo doe ik ook kennis op.

5. Op welke manier ga jij om met de natuur?

Ik ga zeer goe dom met de natuur. Ik ga altijd op de fiets naar mijn werk, heel soms pak ik de auto. Wanneer ik afval zie in een natuurgebied, neem ik het vaak mee en gooi het later in de vuilisbak.

Persoon 3:

1. Wat maakt de natuur zo (on)belangrijk voor jou?

De natuur is belangrijk voor mensen. Zelf ben ik ziek en vind het dan fijn om de stad uit te gaan en dan naar de echte buitenlucht te gaan. Dat geeft een positieve invloed om je geest en lichaam. Ik snap niet dat mensen de natuur onbelangrijk vinden, want het is de oorsprong van de wereld.

2. Hoe zie jij de natuur in de toekomst?

De natuur zie ik gunstig. Ondanks dat de aarde zo wordt opgewarmd door de mensheid denk ik toch dat er een ijstijd aankomt. De verdamping door de zon, de stoffen die vrij komen en dan dat alles met elkaar in botsing komt, beloofd niet veel goeds. Maar de mens maakt het er zelf naar, dus moeten we in de toekomst meer denken aan de natuur en de wereld.

3. Waar moet verandering in komen?

Tja, de mens moet eens leren te verplaatsen in de natuur en de mens moet op zoek naar nieuwe mogelijkheden qua grondstoffen.

4. Wat is jouw gevoel met de natuur?

Ik heb een positief gevoel over de natuur. Ik kan er nu nog lekker van genieten zolang ik leef en dat zal ik zeker volhouden tot de dood.

5. Op welke manier ga jij om met de natuur?

Opzich goed. Vroeger toen ik jonger was liet ik vaak kauwgom op straat vallen of in de natuur, maar dat doe ik nu niet meer. Respect hebben voor de natuur is misschien nog wel het belangrijkste.

Persoon 4:

1. Wat maakt de natuur zo (on)belangrijk voor jou?

De natuur is belangrijk, alleen is het zo jammer dat de mensheid zich er zoveel mee bemoeid. Je kan de natuur niet namaken, want de mens heeft het eerder al verwoest. Moet je nagaan dat in Nederland zoveel mensen wonen op zo'n klein oppervlakte. Te gek voor woorden

2. Hoe zie jij de natuur in de toekomst?

De natuur blijft zoals het is. De mens bemoeit zich er toch wel mee om alles in stand te houden. Dat vind ik opzich goed, omdat de natuur op bepaalde plekken heel kwatsbaar is. Dan is het wel goed dat er verandering in komt in positieve zin.

3. Waar moet verandering in komen?

Nergens in. Het gaat nu zoals het gaat en de natuur wat er in Nederland is moet blijven en niet vergaan. Het zou zonder zijn als er fabrieken komen waar net een nieuwe vogelsoort zich wil ontwikkelen.

4. Wat is jouw gevoel met de natuur?

Opzich heb ik een goede relatie met de natuur. Soms ben ik bang dat de natuur instort, omdat het niet altijd in evenwicht is.

5. Op welke manier ga jij om met de natuur?

Ik ben lid van een natuurvereniging, omdat ik zie dat de natuur niet in evenwicht is. Daar wil ik graag aan meehelpen.

Persoon 5:

1. Wat maakt de natuur zo (on)belangrijk voor jou?

De natuur is mooi, maar ik geef er geen aandacht aan. Ik ben opgegroeid in de stad en ik weet niet echt anders. Ik zit liever achter de computer dan dat ik buiten bezig ben. Dat geef ik eerlijk toe. Geef mij maar een spelletje voor de computer.

2. Hoe zie jij de natuur in de toekomst?

Als ik de tv zo volg niet heel goed. Dat ze het hebben over de ijstijd en dat de mens het vernietigd. Dus tja, ik heb daar geen mening over, maar ik denk niet heel positief door de CO2-uitstoot.

3. Waar moet verandering in komen?

Misschien moeten er meer actie komen voor de kinderen in de natuur. Misschien dacht ik er dan wel heel anders over dan nu.

4. Wat is jouw gevoel met de natuur?

Ik heb niet echt gevoel met de natuur. Ik kom nauwlijks buiten, laat staan dat ik een wandeling maak door de natuur.

5. Op welke manier ga jij om met de natuur?

Eigenlijk juist heel goed, omdat ik me niet bemoei in de natuur laat ik de natuur hun gang gaan. Dus ik verstoor de natuur niet.

Dit interview met deze personen levert veel discussie materiaal op. Ieder persoon heeft iets positiefs en negatiefs in zijn en of haar verhaal. Om toch tot een duidelijke conclusie te komen van deze vijf personen heb ik een tabel gemaakt. Wat voor een soort persoon ze zijn en wat hun soort visie is:

En daar sta ik dan.. alleen in een onbekend land, ver weg van huis. In het land waar de Zweden wonen. Voor mijn internationale stage ben ik alleen naar het buitenland gegaan. Een groot avontuur, zo spannend en toch ergens eenzaam. Denkend terwijl ik tegen een bruggetje leun en kijk.. en luister.. en voel. Even sluit ik mijn ogen en ben aan het denken en denken. Ongelofelijk dat ik hier nu sta.. zo bizar eigenlijk! Ik doe mijn ogen weer open en loop een stukje verder en zie een bankje staan. Heerlijk, even zitten en pak een broodje met sinaasappelsap. Kijkend om me heen en zie geen mensen. Heerlijk genieten van de natuur en mijn eten. Netjes ruim ik alles weer op en sluit mijn ogen en wil nergens meer aan denken, maar dan ook nergens aan. En daar zit ik.. lekker knus, dikke kleding aan en een warme muts op. Ik word slaperig en ineens hoor ik geluid.. geluid van diertjes. En dan hoor ik weer iets.. concentrerend luister ik naar het geluid, terwijl de koude wind langs mij heen waait. Ik doe mijn ogen open, maar zie helemaal niks! Hoe kan dat toch en weer hoor ik geritsel en zie weer niks. Ik ga staan op het bankje en kijk door het riet heen.. langs de bossen.. in de lucht! En toch, zie ik niks, maar hoor ik het wel. Rustig ga ik weer op het bankje zitten, terwijl ik luister naar de geluiden sluit ik mijn ogen. Ach, wat is de natuur toch mooi en ook zo mysterieus. Toch blijf ik denken aan de geluiden en snap het ergens gewoon niet. Maar dat hoeft ook niet. De natuur hoeft niet alle antwoorden te vertellen, zolang je blijft ontdekken en genieten.. vooral het laatste, genieten! Langzamerhand begin ik het koud te krijgen en loop weg bij het bankje, terwijl ik in één vlucht nog snel om me heen kijk!

Natuurgebied Karlstad, Zweden